فیوز نیمه هادی و فریت

فیوز به یک وسیله الکتریکی گفته می شود که وقتی جریان از مقدار مشخص شده بیشتر شود ، فیوز را ذوب کرده و مدار را با گرمای تولید شده توسط خود قطع می کند. وقتی جریان برای مدت زمانی از مقدار مشخص شده بیشتر شود ، فیوز ذوب شده و مدار را قطع می کند با گرمای تولید شده توسط خود فیوز. یک محافظ فعلی ساخته شده از این اصل. فیوز به طور گسترده ای در سیستم توزیع برق و کنترل ولتاژ بالا و پایین و همچنین سیستم برق استفاده می شود.

فریت یک اکسید فلزی با مغناطیس آهنی است. تا آنجا که به ویژگی های الکتریکی مربوط می شود ، مقاومت فریت بسیار بیشتر از مواد مغناطیسی فلز یا آلیاژ است ، و دارای خواص دی الکتریک بالاتر است. انرژی مغناطیسی فریت همچنین نفوذ پذیری بالا را در بالا نشان می دهد فرکانس ها. در نتیجه ، فریت به یک ماده مغناطیسی غیر فلزی تبدیل شده است که به طور گسترده در زمینه فرکانس بالا و جریان ضعیف استفاده می شود. به دلیل انرژی مغناطیسی فریت کم ذخیره شده در حجم واحد ، قدرت القای مغناطیسی اشباع (Bs) و کم ( فقط آهن خالص 1/3 ~ 1/5) ، و بنابراین نیازهای بالاتر آن را در چگالی انرژی مغناطیسی با فرکانس پایین در زمینه برنامه های ولتاژ بالا و قدرت بالا محدود می کند.